ميمانی مهمان تنهایی و تو

آنکه دیگران را ابزار پرش خویش می سازد ، تنها خواهد ماند . اُرد بزرگ

ميمانی مهمان تنهایی و تو

اه چه آسیب بزرگيست

دوستی با دوستانی که

میسرایند آواز بیوفایی را

و می اندیشند تنها به خویشتن خویش

دوستانی که گلهای زیبا و آتشین دوستی را

با انتظارات بی روا پرپر میسازند

دوستان فصلی

چه اسان میسپارندبه دستان خزان

سبز بهاران دوستی را

و چون خود ناتوان در دوستی

دوستان را پراکنده می پسندند

و تو میمانی مهمان تنهایی

اما انها تنها تر ازتو !

آری آنها تنها تر از تو!

شکوهه عمرانی
ژنو / سوییس
http://chokouh.tk